गुन्हेगारी जगताचा सुमार परिचय चुंबक

गीतकार, संगीतकार आणि लेखक असलेल्या स्वानंद किरकिरे यांची प्रमुख भूमिका आणि अक्षयकुमार प्रस्तुत असलेला मराठी चित्रपट म्हणून चुंबक या चित्रपटाबाबत प्रचंड आकर्षण होते. पण, ज्या प्रमाणात या चित्रपटाची जाहिरात झाली, त्या प्रमाणात हा चित्रपट प्रभाव टाकू शकत नाही. याचे कारण, गुन्हेगारी जगताचा विस्कळीत आणि सुमार परिचय करून देताना, हा चित्रपट अनेक त्रुटी ठेवून झालेला जाणवतो. ही संकलनाची चूक आहे की, दिग्दर्शकाची हे अनाकलनीय असे आहे, पण अनेक प्रश्न अर्धवट ठेवून जातात.बाळू हा मुंबईतील एका रेस्टॉरंटमध्ये फडका मारणारा पो-या. त्याला गावात उसाच्या रसाचे गुऱ्हाळ टाकायचे आहे. म्हणून पैसे मिळवण्यासाठी मुंबईत तो हे काम करतो आहे. गावातल्या मामा म्हणजे एजंटला त्याने पैसे देण्याचा वायदा केलेला आहे. त्यासाठी काही करून तो पैसे मिळवण्याचा प्रयत्न करायचे ठरवतो. त्यासाठी गुन्हेगारी जगताच्या जवळ पोहोचतो. मग आपण रोज ज्या गुन्हेगारी जगतातील बातम्या वर्तमानपत्रातून वाचतो त्या गुन्ह्यांची एक अर्धवट मालिका लावण्याचा यात प्रकार केलेला आहे. एसएमएस किंवा इमेलवरून तुम्हाला लॉटरी लागली आहे, त्यामुळे लाखो रुपये मिळतील, ते डॉलरच्या स्वरूपात असल्यामुळे कन्व्हर्ट करण्यासाठी पैसे भरा वगैरे.तर अशाच प्रकारे प्रसन्न ठोंबरे नावाच्या एका सामान्य माणसाला फोनवरून गंडवण्याचा प्रयत्न हा बाळू त्याच्या मित्राच्या मदतीने करतो. त्यात तो अडकत जातो आणि त्यातून सुटण्यासाठी नवा गुन्हा करायचा. पण, आपण करतो आहे ती चूक आहे हे समजल्यामुळे पुन्हा ती चूक सुधारताना आणखी अडचणीत सापडणे. हा काहीसा कथाभाग आहे. पण, कथेचे सुसूत्रीकरण नसल्यामुळे आणि अनेक गोष्टी अर्धवट टाकून देण्यामुळे हा चित्रपट अर्धवट वाटतो. पटकथा लिहिताना राहिलेल्या त्रुटी आणि गुन्हेगारी जगताचे चित्र उभे करताना पुरेसा अभ्यास नसल्यामुळे अनेक अताíकक संवाद आणि विसंगत प्रसंग समोर येतात. त्यामुळे मुंबईतील गुन्हेगारी जगत इतके बावळट आहे का, असा प्रश्न समोर आल्याशिवाय राहत नाही.अक्षयकुमारचे नाव जोडले म्हणून आणि स्वानंद किरकीरे यांचा अभिनय या जमेच्या बाजूसाठी हा चित्रपट पाहणे एवढेच यात आहे. इतक्या केविलवाण्या त्रुटी या चित्रपटात आहेत की, कधीकधी त्या हास्यास्पद वाटतात. मुंबईत रिझव्‍‌र्ह बँकेच्या आवारात बाळू आणि त्याचा मित्र डिस्को प्रसन्नला फसवत असतात. तेव्हा आपण रघुराम राजनचे पीए आहोत असे सांगतात आणि ते ज्या अवतारात येतात, त्याला पाहून वेडा माणूसही विश्वास ठेवणार नाही. स्वानंद किरकिरे यांचा प्रसन्न वेडसर असला तरी सजग असतो. तो यांचे अवतार पाहून कसा काय विश्वास ठेवू शकतो? असे गुन्हे घडतात, पण ते अत्यंत सफाईदारपणे आणि पॉश राहणीमानातून होत असतात. ढगळे शर्ट घालून, त्याच्या बाह्यांची बटणेही लावलेली नाहीत आणि गळय़ात टाय घातलेल्या पण, हँगरपेक्षा गबाळी असणारी मुले रघुराम राजनची पीए म्हणून फूटपाथवर पैसे न्यायला येतात, हे न पटणारे आहे.त्यानंतर प्रसन्नला हॉस्पिटलमध्ये अ‍ॅडमीट करणे, त्याला झोपडपट्टीतल्या घरी घेऊन येणे, स्टँडवर शोधणे या प्रकारातही असंख्य त्रुटी दिसतात. संवादांची तर गफलतच झालेली जाणवते. झोपडपट्टीत राहणारा गुन्हेगारी जगतातील डिस्को प्रसन्नचा विचित्रपणा पाहून हा नक्की धनू राशीचा असला पाहिजे म्हणतो. हे विसंगत वाक्य वाटते. तशी त्याची भाषा कधीच अगोदर नाही, त्याचा त्या विषयाशी अभ्यास नाही, मग तो हे वाक्य कसे काय बोलू शकतो? बाळू आणि डिस्कोला पोलीस मोटरसायकलवरून भेटायला येतात आणि प्रसन्न हरवल्याची तक्रार आल्याचे सांगतात. त्याच्यावर मोठय़ा रकमेचे बक्षीस असल्याचे सांगतात. म्हणून त्याला घरी पोहोचवण्याचे बाळू ठरवतो, मग त्याला प्रसन्नच्या बायकोला फोन करून पैसे मागण्याची गरज काय असते? बक्षिसाची रक्कम मिळाली, तर त्याचे स्वप्न पूर्ण होऊ शकते. मग चेन चोरीपासून अनेक गुन्हे करण्यापर्यंत तो का प्रयत्न करतो, असे अनेक अनुत्तरीत प्रश्न हा निर्माण करतो. एकंदरच ढिसाळ संकलनाचा आणि गुन्हेगारी जगताचा सुमार परिचय करून देणारे हे चुंबक आहे. याची चुंबक चिकित्सा केली, तर अनेक त्रुटी आढळून येतील पण तूर्तास इतकेच.स्टार   ***का पाहावा- अक्षयकुमारचे नाव जोडले म्हणून आणि स्वानंद किरकिरे यांचा अभिनय पाहण्यासाठीका पाहू नये- चित्रपटात काहीच समर्थनीय नाही म्हणून..